Frank Willem Hogervorst in de ITON-opleiding Neurorevalidatie Ervaringsdeskundige en auteur Frank Willem Hogervorst vertelt in de opleiding Neurorevalidatie over de gevolgen van en de revalidatie na zijn motorongeluk. Hij liep hierbij een hersenbloeding en een hersenkneuzing (contusio cerebri) met diffuse hersenbeschadiging op. Naast informatie over vooral de onzichtbare gevolgen en de consequenties hiervan voor zijn dagelijks leven geeft hij veel praktische tips waar hijzelf en zijn naasten veel aan hebben gehad. Deze tips zijn zeer leerzaam voor andere patiënten en professionele hulpverleners. Frank Willem schreef hier een boek over met de titel: NAHgenoeg niets te zien.
Over zijn boek: In letterlijk één klap veranderde Frank Willem Hogervorst in een ander mens. Door het motorongeluk werd hij nooit meer wie hij was en moesten hij en zijn gezin het leven opnieuw uitvinden. Hij besloot dit boek te schrijven om lotgenoten en professionals inzicht te geven in het verloop van zijn eerste twee jaar met NAH. Zijn verhaal is humoristisch en realistisch waardoor het makkelijk leest. Alle betrokkenen, van gezin tot professional komen aan bod, waardoor een verhelderend totaalplaatje ontstaat van herkenbare situaties met duidelijke tips. Enkele korte passages uit het boek
– ‘Ik merk dat mijn reactie nogal heftig is. Ik kon al scherp uit de hoek komen, maar dan voelde ik dat in mezelf altijd kalm. Ik merk nu dat ik een soort agressie in me voel opkomen die ik niet van mezelf ken en die ik ook overduidelijk uitstraal. Het is de eerste keer van velen dat ik mijn excuses moet aanbieden voor mijn plotseling boze gedrag’.
– ‘Ik merk wel heel duidelijk steeds meer dingen die slechter gaan. Ik vergeet bijvoorbeeld constant wat ik aan het doen ben en verkloot simpele dingen’.
– ‘Ook een fijne: dubbeltaken. Praten en koffiezetten? Niet tegelijkertijd, want dan worden beiden een puinhoop. Bovenaan staat koken: de ultieme dubbeltaak die op zo ontzettend veel manieren fout kan gaan, super frustrerend! Tot op de dag van vandaag heb ik daar enorme moeite mee en dat vind ik echt niet leuk. Het maakt me zo boos en onzeker’.
– ‘En dan eindelijk, na twee jaar, valt ook bij mij het kwartje: ja, het is echt waar, het gaat niet meer over en ik zal mijn leven blijvend moeten gaan aanpassen als ik er wat van wil gaan maken. Er is geen weg terug. Ik voel veel verdriet, maar het geeft rust, eindelijk’.
Meer informatie over de opleiding Neurorevalidatie
